JAKA JEST ROLA JEZUSA

W całych pismach Hebrajskich Biblii znajdujemy wielkie mnóstwo proroctw dotyczących Jezusa Chrystusa. Prorokowali o nim wszyscy prorocy, począwszy od Mojżesza aż do dni kiedy przyszedł Mesjasz 5 Moj 18:18,19, Ps 22:17,18, Iza 9:6,7, 11: 1-4.  Zastanówmy się trochę nad tym co Pismo Święte mówi o jego życiu i misji z którą został posłany.  
Jezus był pierwszą istotą, która zaistniała we wszechświecie u boku Boga Jahwe, swego Ojca Jan 1:1, Jan 8:58.  W nim Stwórca zawarł całą swą mądrość Przy 8:22. Dlatego mógł być mistrzowskim wykonawcą woli swego Ojca Przy 8:30, Jan 5:30. Tylko jego samego Bóg uczynił bezpośrednio, wszystko inne stworzył poprzez niego Kol 1:15,16. Dlatego można powiedzieć że Jezus miał udział w stworzeniu całego wszechświata, to do niego Jahwe Bóg mówi; „Uczyńmy człowieka na nasz obraz „1 Moj 1:26, Jan 1:3. Decyzje co i jak utworzyć, oczywiście należały zawsze do Boga Jahwe, więc określenie „Stwórca“ odnosi się wyłącznie do Boga Obj 4:11,1 Kor 15:27,28.  W  niebie Jezus miał wielką władzę, wielką moc i wielką chwałę Jan 1:1, Jan 17:5. Nazywany był Słowem Boga, co znaczy że jego służba w niebie polegała na reprezentowaniu Boga Jahwe, oraz kierowaniu aniołami w imieniu Boga 1 Pio 3:22.
Mimo swej wyjątkowej pozycji, nie był równy Bogu, podkreśla to wiele wersetów biblijnych ,"Który będąc w postaci Bożej, nie torował sobie drogi rabunku, aby być równym Bogu Fil 2:6 {NBG}. Gdyby Jezus chciał być równym Bogu, oznaczałoby to rabunek, zagarnięcie tego co należy do Boga. Przeciwnie, przyjął postać sługi, pokornie wykonywał wolę Boga związaną ze zbawieniem ludzi, za co został sowicie wynagrodzony i wyniesiony Fil 2:7-11, Jan 3:35, Mat 11:27. Zawsze pokornie przyznawał że jego Ojciec większy jest jak on Jan 14:28. Również apostołowie potwierdzali że Jezus podlega Bogu Jahwe  1Kor11:3. Jezus był lojalnym, pokornym i posłusznym Synem swego Ojca, dlatego Bóg Jahwe obdarzył go tak wielką władzą, że można ją określić mianem, władzy boskiej      Jan 1:1,1:18. Biblia niejednokrotnie określa mianem bogów tych, którzy mają wielką władzę. Określa mianem bogów sędziów  z racji swych wysokich sędziowskich urzędów Jan 10:33-35, Ps 82:1,6. Również Mojżesz określony został, „jak gdyby Bogiem,“2Moj 4:16. 2 Moj 7:1 mówi;“ Ale Jahwe rzekł do Mojżesza: -Uważaj! Ja ustanawiam cię jakby Bogiem dla faraona"{Pozn}. Bogów, Panów i Królów ustanawia sam Jahwe Bóg, Stwórca całego wszechświata, godzien wszelkiej czci i chwały Obj 15:3,4. Również apostoł Paweł zwrócił na to uwagę i mówi że są tacy których zwą bogami, bo jest wielu bogów i wielu panów 1 Kor 8:5. Sam Diabeł nazwany jest bogiem tego świata z racji władzy jaką nad nim dzierży 2Kor 4:4; 1Jan 5:19; Jan 14:30.
Tylko Bóg Jahwe określany jest, w całym tym zgromadzeniu bogów, mianem Boga Wszechmogącego, oraz Stworzyciela Nieba i Ziemi, sam Jezus przedstawiony jako mądrość to potwierdza Przy 8:22-30. Nie powinniśmy mniemać że Jezus jest równy Bogu, jak to mniemali Żydzi którzy zarzucali Jezusowi również łamanie sabatu Jan 5:18. Jezus ani nie łamał sabatu ani nie czynił siebie równym Bogu, nie upodabniajmy się do tych Żydów którzy go odrzucili jako Mesjasza i Chrystusa, posłańca Bożego, posłusznego Syna swemu Ojcu. Jezus  jest  niższym od swego Ojca, ale Biblia określa Jezusa mianem Pierworodnego i jednorodzonego Syna Bożego Jan 1:14, Jan 3:16, Hebr 1:6. To oznacza że zaistniał przed wszystkimi innymi synami Bożymi, których w niebie jest bardzo wielu. Sam Jezus wielokrotnie podkreślał że pochodził z nieba Jan 3:13, 6:51, Jan 8:23. 

Przyjście Jezusa na ziemię
Po okresie swego niebiańskiego życia, Jezus został wybrany przez Boga Jahwe i przysłany na ziemię, jako wykonawca zamysłu Bożego co do zbawienia  ludzi, tu został zrodzony przez Marię, która poczęła go za sprawą ducha świętego Mat 1:18-20, 24,25."Lecz gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, zrodzonego z kobiety, zrodzonego pod prawem Gal 4:4„. Jezus urodził się w Betlejem, ale wychował się w  Nazarecie w Galilei, dorastając pod okiem Józefa który był cieślą i uczył  Jezusa ciesielki Mar 6:3. Kiedy Jezus skończył 30 lat, przyjął chrzest z rąk Jana Chrzciciela i rozpoczął  nauczanie uważając miłość za podstawę swych nauk. Jan Chrzciciel był pewien że Jezusa posłał Bóg Jahwe Jan 1:31-34, Łuk 3:2. Wylewając na Jezusa swego ducha, Bóg namaścił go, to znaczy, wyznaczył na króla swego przyszłego Królestwa, dlatego Jezusa określa się mianem Chrystusa, co po Hebrajsku znaczy Mesjasz, Pomazaniec Boży Dzie10:38. Swoim chrztem, Jezus oznajmił Bogu, że jest gotowy wypełnić wszystko co Bóg zamyślił w związku z nim, był gotowy cierpieć i złożyć swoje życie na ofiarę dla odkupienia ludzkości Jan 10:17,18. 

W jakim celu przyszedł na ziemię ?
Jezus mówi że został posłany aby oznajmiać dobrą nowinę o królestwie Łuk 4:43, Łuk 8:1. Poprzez Królestwo Boże, Stwórca zrealizuje swoje zamierzenia co do ludzkości. Celem zesłania Jezusa na ziemię było uwolnienie ludzkości od grzechu i śmierci, abyśmy mogli dostąpić życia wiecznego w Królestwie Bożym, musimy zostać pojednani z Bogiem i być uznani za prawych, sprawiedliwych Rzym 5:9, 1 Jan 1:7. Jahwe Bóg dał wspaniały dar dla ludzkości w postaci swego Syna Jezusa Chrystusa, tenże Syn obwieszcza światu jaki wspaniały jest jego Ojciec, jakim dawcą wspaniałych darów, a dar w postaci swego Syna jaki dał Jahwe Bóg dla naszego zbawienia, jest wręcz zadziwiający Dzie 17:24,25. Bóg Jahwe i Jezus Chrystus mają jeden cel, jedno dążenie, zbawienie ludzi, ochrona ich przed skutkami grzechu Jan 10:30, 38, Jan 17:11,21.  Dla pojednania nas z Bogiem, Jezus, z miłości do nas, poniósł śmierć, wydał swe życie na okup Mat 20:28.

Dlaczego był potrzebny okup ?
Okup składa się, aby wykupić kogoś z trudnej sytuacji w jakiej się znalazł, aby wykupić jego życie 1 Pio 1:18,19, Efe 1:7. Jezus oddał swoje doskonałe życie ludzkie, żeby wykupić nas z niewoli grzechu i śmierci w którą wpędził nas nasz praojciec Adam, który zbuntował się przeciwko Bogu, stał się grzesznikiem i wrogiem wobec Boga. Adam stracił swoje życie, a że cała ludzkość była nienarodzona w nim, w jego lędźwiach, więc i my wszyscy dziedziczymy skutki postępowania Adama, chorujemy, starzejemy się i umieramy, jak nasz praojciec Adam Rzym 6:23. Ludzie umierają z powodu grzechu odziedziczonego po Adamie Hiob 14:4, Rzym 5:12, Rzym 3:23. Żaden człowiek nie może wykupić brata swego, cena ich życia jest tak wysoka Ps 49:8,9. Aby okup był odpowiedni, 1 Tym 2:5,6, potrzebny był człowiek doskonały żeby okup był równy temu co utracił Adam, zgodnie z Bożą zasadą sprawiedliwości, według której życie należy dać za życie 2 Moj 21:23, 5 Moj 19:21. Za doskonałe życie jakie utracił Adam, dla siebie i całego  swego potomstwa, dać należało inne doskonałe życie, aby odkupić to co zostało utracone     1 Kor 15:21,22. Tym doskonałym człowiekiem z nieba, którego darował nam Jahwe Bóg, jest Jezus Chrystus, zastępujący naszego grzesznego praojca Adama 1 Kor 15:45.

Śmierć Jezusa
Zdradzony przez Judasza, Jezus  został pojmany i postawiony przed religijnym sądem żydowskim, który uznał go za winnego bluźnierstwa. Następnie wydany w ręce rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata który skazał go na śmierć przez ukrzyżowanie Jan 19:31-36. Po złożeniu jego zwłok i pochówku, zmartwychwstał trzeciego dnia, następnie przez 40 dni ukazywał się swoim uczniom, tłumacząc im sens swojej śmierci męczeńskiej, a następnie wstąpił do nieba Dzie 1:3, 9-11.

Dlaczego Jezus poszedł do nieba?
Żydzi spodziewali się, że kiedy przyjdzie Mesjasz, przejmie władzę w narodzie, dlaczego tego nie uczynił zaraz po swoim zmartwychwstaniu?   Otóż, Jezus jest naszym arcykapłanem, który podobnie jak arcykapłan żydów w świątyni Jerozolimskiej, wchodził do miejsca najświętszego z krwią ofiarną za cały lud Hebr 9:7, tak samo Jezus, nasz arcykapłan, „wszedł, nie do miejsca świętego uczynionego rękami, będącego odbiciem rzeczywistości, ale do samego nieba żeby się teraz na naszą rzecz ukazywać przed osobą Boga“ Hebr 9:24, aby przedłożyć własną krew ofiarną i  uzyskać dla nas wiecznotrwałe odkupienie Hebr 9:12-14, Hebr 10:17, Rzym 11:27.  Jezus, jako arcykapłan nie wszedł do miejsca najświętszego w świątyni żydowskiej która była obrazem rzeczywistości, ale do samego nieba, miejsca przebywania Boga, do miejsca najświętszego. Aby spełnił tę rolę arcykapłana, potrzebne było wstąpienie Jezusa do nieba, do Boga.

Co nam daje wiara w świętą ofiarę Chrystusową ?
Wierzący w gładzącą grzechy ofiarę Jezusa Chrystusa, otrzymują białe szaty, są uznani za prawych i pojednani z Bogiem, teraz mogą przystępować do tronu łaski Rzym 5:10,11. W ofiarniczej krwi Chrystusa pierzemy swoje duchowe szaty poprzez wiarę w wartość jego krwi, a Bóg obejmuje ten lud swoją opieką w domu swoim Ps 27:4, Obj 7:9,14,15. Dzięki temu oczyszczeniu, możemy stanąć przed tronem Boga, zyskujemy pojednanie ze Stwórcą a arcykapłan Jezus Chrystus stawia się za nami przed Bogiem z wartością swojej krwi 1Jan2:1,2, 1 Kor 6:11. Tym którzy wierzą, teraz Bóg ma podstawy do uznania ich za prawych, teraz mogą być oczyszczeni gdyż poprzez swoją wiarę mówią niejako, że pragną być tacy jak ich nowy ojciec wiecznotrwały, ten doskonały a nie Adam. Podstawą do wybaczenia ludowi  ich grzechów, jest ofiara Chrystusowa, oraz to że lud wiary żyje życiem Jezusa Chrystusa, umiera dla świata, dla grzechu, zawiesza swoje ciało na krzyżu wraz z Chrystusem Rzym 6:6, Gal 6:14. Teraz żyjemy dla Boga i dla Chrystusa, lud wiary dostępuje przeobrażenia, przyodziewa się w nową osobowość, na wzór swego nowego ojca, Chrystusa, ma być podobny do niego , narodzony od nowa w duchu Chrystusowym Hebr 12:2, 1 Jan 5:4,18, Jan 3:6. Jezus  ma być wzorem dla wszystkich dzieci wiary, przykładem do czerpania wzorców Jan 13:15, 2 Kor 5:14,15, 1 Pio 2:21.

Prawi dzięki wierze.
Wiara pobudza ludzi do przejawiania prawości Rzym 4:13, Dz 10:43. Abraham składał  swego syna na ofiarę Bogu pobudzany wiarą  1 Moj 22:10-12, Hebr 11:17-19. Bóg w zamian, składa obietnice Abrahamowi i realizuje je w Chrystusie Jezusie którego ofiaruje, jak Abraham, który  był gotów złożyć na ofiarę swego syna, tak samo pełen miłości Bóg Jahwe składa na ofiarę swego Syna Jan 3:16,1 Jan 4:9,10. Jahwe składa swego Syna za potomstwo Abrahama, za lud wiary Gal 3:29. Jak serce Abrahama okazało się wierne wobec Boga Jahwe, tak i Jahwe jest wierny wobec Abrahama Neh 9:7,8, Hebr 11:6. Dziś, wszyscy którzy są naśladowcami tych którzy wierzą, też mają szansę stać się spadkobiercami  obietnic Abrahamowych danych jego potomstwu, czyli ludowi wiary Heb 6:12.

Jezus władca Królestwa Bożego
Jezus znany jest z tego że szczerze współczuł ludziom, którzy byli w trudnej sytuacji, biblia opisuje jak to Jezus korzystając z mocy od Boga, pomagał wielu ludziom, uzdrawiał trędowatych, ułomnych, niewidomych Mat 11:4,5. Odczuwał żal nad głodnymi Mat 15:32, z martwych wzbudzał umarłych zdjęty litością Łuk 7:11-14. To ukazuje nam, jakim władcą będzie Jezus Chrystus, kiedy powróci w chwale królestwa swego Obj 7:17. Jego królestwo nie będzie mieć końca     Łuk 1:32,33. Tym, że był w stanie złożyć swoje życie dla naszego dobra, dowiódł, że jest wierny i lojalny wobec Boga Jahwe, swego Niebiańskiego Ojca. W tej sytuacji jest godny objęcia wszelkiej władzy w Królestwie Bożym. Na razie Jezus Chrystus zasiada po prawicy Boga i oczekuje na polecenie swego Ojca aby wyruszyć Ps 110:1,2,  Hebr 10:12,13. Kiedy ten czas wkrótce nadejdzie, Jezus powróci na ziemię, do swego oczyszczonego ludu gotowego go powitać, wówczas przystąpi do odbudowy domu Bożego Łuk 2:49, Jan 3:35,36. Każdy kto wieży w Syna, będzie miał życie wieczne, lecz kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia. Starajmy się naśladować postępowanie Jezusa Chrystusa i miłość jaką przejawiał wobec nas Mat 16:24, pokażmy naszymi czynami że głęboko wierzymy, że to on będzie naszym życiodawcą, naszym praojcem.